eşekkulağı

Turkish

Alternative forms

  • eşek kulağı

Etymology

By surface analysis, eşek (“donkey”) +‎ kulak (“ear”).

Pronunciation

  • IPA(key): /eˈʃec ku.ɫa.ɯ/, /eʃˈʃec ku.ɫa.ɯ/

Noun

eşekkulağı (definite accusative eşekkulağını, plural eşekkulakları)

  1. comfrey, boneset, knitbone, consound, slippery-root
    Synonym: karakafes

Declension

Declension of eşekkulağı
singular plural
nominative eşekkulağı eşekkulakları
definite accusative eşekkulağını eşekkulaklarını
dative eşekkulağına eşekkulaklarına
locative eşekkulağında eşekkulaklarında
ablative eşekkulağından eşekkulaklarından
genitive eşekkulağının eşekkulaklarının

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.