eductus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ēdūcō (“lead forth; raise up”).
Participle
ēductus (feminine ēducta, neuter ēductum); first/second-declension participle
- led forth, having been led forth
- raised up, having been raised up; erected, having been erected
- to bring up, rear a child
- 166 BCE, Publius Terentius Afer, Andria 274–276:
- PAMPHILUS: Bene et pudīcē eius doctum atque ēductum: sinam — / coāctum egestāte — ingenium immūtārier? / Nōn faciam!
- PAMPHILUS: Properly and modestly she has been taught and brought up: would I allow — on account of poverty — her character to be changed? I won’t do it!
- PAMPHILUS: Bene et pudīcē eius doctum atque ēductum: sinam — / coāctum egestāte — ingenium immūtārier? / Nōn faciam!
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ēductus | ēducta | ēductum | ēductī | ēductae | ēducta | |
| genitive | ēductī | ēductae | ēductī | ēductōrum | ēductārum | ēductōrum | |
| dative | ēductō | ēductae | ēductō | ēductīs | |||
| accusative | ēductum | ēductam | ēductum | ēductōs | ēductās | ēducta | |
| ablative | ēductō | ēductā | ēductō | ēductīs | |||
| vocative | ēducte | ēducta | ēductum | ēductī | ēductae | ēducta | |
Descendants
- Italian: edotto