emaciatus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [eː.ma.kiˈaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [e.ma.t͡ʃiˈaː.t̪us]
- Hyphenation: ē‧ma‧ci‧ā‧tus
Participle
ēmaciātus (feminine ēmaciāta, neuter ēmaciātum); first/second-declension participle
- perfect passive participle of ēmaciō
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ēmaciātus | ēmaciāta | ēmaciātum | ēmaciātī | ēmaciātae | ēmaciāta | |
| genitive | ēmaciātī | ēmaciātae | ēmaciātī | ēmaciātōrum | ēmaciātārum | ēmaciātōrum | |
| dative | ēmaciātō | ēmaciātae | ēmaciātō | ēmaciātīs | |||
| accusative | ēmaciātum | ēmaciātam | ēmaciātum | ēmaciātōs | ēmaciātās | ēmaciāta | |
| ablative | ēmaciātō | ēmaciātā | ēmaciātō | ēmaciātīs | |||
| vocative | ēmaciāte | ēmaciāta | ēmaciātum | ēmaciātī | ēmaciātae | ēmaciāta | |