eniri

Esperanto

Etymology

From en- +‎ iri (“to go”).

Pronunciation

  • IPA(key): /enˈiri/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -iri
  • Hyphenation: en‧i‧ri

Verb

eniri (present eniras, past eniris, future eniros, conditional enirus, volitive eniru)

  1. (transitive or intransitive) to enter, go in
    Antonym: eliri
    eniri la ĉambron / eniri en la ĉambron
    to go into the room

Conjugation

Conjugation of eniri
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense eniras eniris eniros
active participle eniranta enirantaj enirinta enirintaj enironta enirontaj
acc. enirantan enirantajn enirintan enirintajn enirontan enirontajn
passive participle enirata enirataj enirita eniritaj enirota enirotaj
acc. eniratan eniratajn eniritan eniritajn enirotan enirotajn
nominal active participle eniranto enirantoj enirinto enirintoj enironto enirontoj
acc. eniranton enirantojn enirinton enirintojn enironton enirontojn
nominal passive participle enirato eniratoj enirito eniritoj eniroto enirotoj
acc. eniraton eniratojn eniriton eniritojn eniroton enirotojn
adverbial active participle enirante enirinte enironte
adverbial passive participle enirate enirite enirote
infinitive eniri imperative eniru conditional enirus

Derived terms

  • eniro (“entrance, an action of entering”)
  • enirejo (“entrance, a place to enter”)
  • reeniri (“to reenter”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.