Turkish
Etymology
By surface analysis, et- + -ken.
Pronunciation
- IPA(key): /etˈcen/
- Hyphenation: et‧ken
Adjective
etken
- (grammar) active
Noun
etken (definite accusative etkeni, plural etkenler)
- factor
- Synonyms: faktör, amil
- (chemistry) active substance
- Synonym: müessir
Declension
Declension of etken
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
etken
|
etkenler
|
| definite accusative
|
etkeni
|
etkenleri
|
| dative
|
etkene
|
etkenlere
|
| locative
|
etkende
|
etkenlerde
|
| ablative
|
etkenden
|
etkenlerden
|
| genitive
|
etkenin
|
etkenlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
etkenim
|
etkenlerim
|
| 2nd singular
|
etkenin
|
etkenlerin
|
| 3rd singular
|
etkeni
|
etkenleri
|
| 1st plural
|
etkenimiz
|
etkenlerimiz
|
| 2nd plural
|
etkeniniz
|
etkenleriniz
|
| 3rd plural
|
etkenleri
|
etkenleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
etkenimi
|
etkenlerimi
|
| 2nd singular
|
etkenini
|
etkenlerini
|
| 3rd singular
|
etkenini
|
etkenlerini
|
| 1st plural
|
etkenimizi
|
etkenlerimizi
|
| 2nd plural
|
etkeninizi
|
etkenlerinizi
|
| 3rd plural
|
etkenlerini
|
etkenlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
etkenime
|
etkenlerime
|
| 2nd singular
|
etkenine
|
etkenlerine
|
| 3rd singular
|
etkenine
|
etkenlerine
|
| 1st plural
|
etkenimize
|
etkenlerimize
|
| 2nd plural
|
etkeninize
|
etkenlerinize
|
| 3rd plural
|
etkenlerine
|
etkenlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
etkenimde
|
etkenlerimde
|
| 2nd singular
|
etkeninde
|
etkenlerinde
|
| 3rd singular
|
etkeninde
|
etkenlerinde
|
| 1st plural
|
etkenimizde
|
etkenlerimizde
|
| 2nd plural
|
etkeninizde
|
etkenlerinizde
|
| 3rd plural
|
etkenlerinde
|
etkenlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
etkenimden
|
etkenlerimden
|
| 2nd singular
|
etkeninden
|
etkenlerinden
|
| 3rd singular
|
etkeninden
|
etkenlerinden
|
| 1st plural
|
etkenimizden
|
etkenlerimizden
|
| 2nd plural
|
etkeninizden
|
etkenlerinizden
|
| 3rd plural
|
etkenlerinden
|
etkenlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
etkenimin
|
etkenlerimin
|
| 2nd singular
|
etkeninin
|
etkenlerinin
|
| 3rd singular
|
etkeninin
|
etkenlerinin
|
| 1st plural
|
etkenimizin
|
etkenlerimizin
|
| 2nd plural
|
etkeninizin
|
etkenlerinizin
|
| 3rd plural
|
etkenlerinin
|
etkenlerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
etkenim
|
etkenlerim
|
| 2nd singular
|
etkensin
|
etkenlersin
|
| 3rd singular
|
etken
etkendir
|
etkenler
etkenlerdir
|
| 1st plural
|
etkeniz
|
etkenleriz
|
| 2nd plural
|
etkensiniz
|
etkenlersiniz
|
| 3rd plural
|
etkenler
|
etkenlerdir
|
|
Derived terms
- etken çatı
- etken fiil
- etken madde
- etkenlik
Further reading