evitans
Latin
Etymology
Present participle of ēvītō.
Participle
ēvītāns (genitive ēvītantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | ēvītāns | ēvītantēs | ēvītantia | ||
| genitive | ēvītantis | ēvītantium | |||
| dative | ēvītantī | ēvītantibus | |||
| accusative | ēvītantem | ēvītāns | ēvītantēs ēvītantīs |
ēvītantia | |
| ablative | ēvītante ēvītantī1 |
ēvītantibus | |||
| vocative | ēvītāns | ēvītantēs | ēvītantia | ||
1When used purely as an adjective.