förmildring

Swedish

Etymology

From förmildra +‎ -ing.

Noun

förmildring c

  1. (rare) mitigation

Declension

Declension of förmildring
nominative genitive
singular indefinite förmildring förmildrings
definite förmildringen förmildringens
plural indefinite förmildringar förmildringars
definite förmildringarna förmildringarnas

Further reading