feoigh

Irish

Etymology

From Middle Irish feódaid,[1] feódaigid,[2] from feo (“withered”), from Proto-Celtic *wiwos (“withered”) (whence also Welsh gwyw), from Proto-Indo-European *weyh₁- (“to wither”) (compare Latin viēscō (“to wilt”), Old Norse visinn (“wilted”), Lithuanian výsti (“to wither”))[3]

Pronunciation

Verb

feoigh (present analytic feonn, future analytic feofaidh, verbal noun feo, past participle feoite)

  1. to decay, wither, rot

Conjugation

conjugation of feoigh (first conjugation – C)
verbal noun feo
past participle feoite
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present feoim feonn tú;
feoir† 		feonn sé, sí feoimid feonn sibh feonn siad;
feoid† 		a fheonn; a fheos /
a bhfeonn* 		feoitear
past d'fheoigh mé; d'fheos /
fheoigh mé‡; fheos‡ 		d'fheoigh tú;
d'fheois /
fheoigh tú‡;
fheois‡ 		d'fheoigh sé, sí /
fheoigh sé, sí‡ 		d'fheomar; d'fheoigh muid /
fheomar‡; fheoigh muid‡ 		d'fheoigh sibh; d'fheobhair /
fheoigh sibh‡; fheobhair‡ 		d'fheoigh siad; d'fheodar /
fheoigh siad‡; fheodar‡ 		a d'fheoigh /
ar fheoigh* 		feodh
past habitual d'fheoinn /
fheoinn‡; bhfeoinn‡‡ 		d'fheoiteá /
fheoiteá‡; bhfeoiteᇇ 		d'fheodh sé, sí /
fheodh sé, sí‡; bhfeodh sé, s퇇 		d'fheoimis; d'fheodh muid /
fheoimis; fheodh muid‡; bhfeoimis‡‡; bhfeodh muid‡‡ 		d'fheodh sibh /
fheodh sibh‡; bhfeodh sibh‡‡ 		d'fheoidís; d'fheodh siad /
fheoidís; fheodh siad‡; bhfeoidís‡‡; bhfeodh siad‡‡ 		a d'fheodh /
a bhfeodh* 		d'fheoití /
fheoití‡; bhfeoit퇇
future feofaidh mé;
feofad 		feofaidh tú;
feofair† 		feofaidh sé, sí feofaimid;
feofaidh muid 		feofaidh sibh feofaidh siad;
feofaid† 		a fheofaidh; a fheofas /
a bhfeofaidh* 		feofar
conditional d'fheofainn / fheofainn‡; bhfeofainn‡‡ d'fheofá / fheofá‡; bhfeofᇇ d'fheofadh sé, sí / fheofadh sé, sí‡; bhfeofadh sé, s퇇 d'fheofaimis; d'fheofadh muid / fheofaimis‡; fheofadh muid‡; bhfeofaimis‡‡; bhfeofadh muid‡‡ d'fheofadh sibh / fheofadh sibh‡; bhfeofadh sibh‡‡ d'fheofaidís; d'fheofadh siad / fheofaidís‡; fheofadh siad‡; bhfeofaidís‡‡; bhfeofadh siad‡‡ a d'fheofadh /
a bhfeofadh* 		d'fheofaí / fheofaí‡; bhfeofa퇇
subjunctive
present go bhfeo mé;
go bhfeod† 		go bhfeo tú;
go bhfeoir† 		go bhfeo sé, sí go bhfeoimid;
go bhfeo muid 		go bhfeo sibh go bhfeo siad;
go bhfeoid† 		— go bhfeoitear
past dá bhfeoinn dá bhfeoiteá dá bhfeodh sé, sí dá bhfeoimis;
dá bhfeodh muid 		dá bhfeodh sibh dá bhfeoidís;
dá bhfeodh siad 		— dá bhfeoití
imperative
– feoim feoigh feodh sé, sí feoimis feoigí;
feoidh† 		feoidís — feoitear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Alternative verbal noun: feochan

Mutation

Mutated forms of feoigh
radical lenition eclipsis
feoigh fheoigh bhfeoigh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

  1. ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “feódaid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
  2. ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “feódaigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
  3. ^ Matasović, Ranko (2009), “*wiwo-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.