frumen

Latin

Etymology

From Proto-Italic *frūgmen, equivalent to fruor (use, enjoy) +‎ -men (noun-forming suffix); ultimately, from Proto-Indo-European *bʰruHg-mn̥.

Pronunciation

Noun

frūmen n (genitive frūminis); third declension

  1. a gruel, pottage or porridge made from grain and used in sacrifices.
    Hypernym: puls
    • c. 303 CE, Arnobius, Against the Pagans 7.24:
      Quid fitilla, quid frumen, quid africia, quid gratilla, catumeum, conspolium, cubula? ex quibus duo, quae prima, sunt pultium nomina, sed genere et qualitate diversa.
      What is the meaning of fitilla, frumen, africia, gratilla, catumeum, cumspolium, cubula?—of which the first two are names of species of pottage, but differing in kind and quality;
  2. larynx, throat
    Synonyms: gula, faucēs, rūmen, guttur

Declension

Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem).

singular plural
nominative frūmen frūmina
genitive frūminis frūminum
dative frūminī frūminibus
accusative frūmen frūmina
ablative frūmine frūminibus
vocative frūmen frūmina

References

  • frumen”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • "frumen", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • frumen”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • frumen in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)), Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016