Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish غریبان (garibân), from Persian غریبان (ġaribân), Persian plural of غریب (ġarib).
Pronunciation
- IPA(key): /ɡa.ɾiˈban/
- Hyphenation: ga‧ri‧ban
Noun
gariban (definite accusative garibanı, plural garibanlar)
- a pitiable, wretched person
- Near-synonyms: zavallı, garip
Declension
Declension of gariban
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
gariban
|
garibanlar
|
| definite accusative
|
garibanı
|
garibanları
|
| dative
|
garibana
|
garibanlara
|
| locative
|
garibanda
|
garibanlarda
|
| ablative
|
garibandan
|
garibanlardan
|
| genitive
|
garibanın
|
garibanların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
garibanım
|
garibanlarım
|
| 2nd singular
|
garibanın
|
garibanların
|
| 3rd singular
|
garibanı
|
garibanları
|
| 1st plural
|
garibanımız
|
garibanlarımız
|
| 2nd plural
|
garibanınız
|
garibanlarınız
|
| 3rd plural
|
garibanları
|
garibanları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
garibanımı
|
garibanlarımı
|
| 2nd singular
|
garibanını
|
garibanlarını
|
| 3rd singular
|
garibanını
|
garibanlarını
|
| 1st plural
|
garibanımızı
|
garibanlarımızı
|
| 2nd plural
|
garibanınızı
|
garibanlarınızı
|
| 3rd plural
|
garibanlarını
|
garibanlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
garibanıma
|
garibanlarıma
|
| 2nd singular
|
garibanına
|
garibanlarına
|
| 3rd singular
|
garibanına
|
garibanlarına
|
| 1st plural
|
garibanımıza
|
garibanlarımıza
|
| 2nd plural
|
garibanınıza
|
garibanlarınıza
|
| 3rd plural
|
garibanlarına
|
garibanlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
garibanımda
|
garibanlarımda
|
| 2nd singular
|
garibanında
|
garibanlarında
|
| 3rd singular
|
garibanında
|
garibanlarında
|
| 1st plural
|
garibanımızda
|
garibanlarımızda
|
| 2nd plural
|
garibanınızda
|
garibanlarınızda
|
| 3rd plural
|
garibanlarında
|
garibanlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
garibanımdan
|
garibanlarımdan
|
| 2nd singular
|
garibanından
|
garibanlarından
|
| 3rd singular
|
garibanından
|
garibanlarından
|
| 1st plural
|
garibanımızdan
|
garibanlarımızdan
|
| 2nd plural
|
garibanınızdan
|
garibanlarınızdan
|
| 3rd plural
|
garibanlarından
|
garibanlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
garibanımın
|
garibanlarımın
|
| 2nd singular
|
garibanının
|
garibanlarının
|
| 3rd singular
|
garibanının
|
garibanlarının
|
| 1st plural
|
garibanımızın
|
garibanlarımızın
|
| 2nd plural
|
garibanınızın
|
garibanlarınızın
|
| 3rd plural
|
garibanlarının
|
garibanlarının
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
garibanım
|
garibanlarım
|
| 2nd singular
|
garibansın
|
garibanlarsın
|
| 3rd singular
|
gariban
garibandır
|
garibanlar
garibanlardır
|
| 1st plural
|
garibanız
|
garibanlarız
|
| 2nd plural
|
garibansınız
|
garibanlarsınız
|
| 3rd plural
|
garibanlar
|
garibanlardır
|
|
Derived terms
Further reading
- “gariban”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010), “gariban”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Nişanyan, Sevan (2002–), “gariban”, in Nişanyan Sözlük