Turkish
Etymology
By surface analysis, gerek (“necessity”) + -çe.
Pronunciation
- IPA(key): /ɟe.ɾecˈtʃe/, /ɟeˈɾec.tʃe/
- Hyphenation: ge‧rek‧çe
Noun
gerekçe (definite accusative gerekçeyi, plural gerekçeler)
- rationale, reason, motivation, excuse, motive, justification
- Synonym: (archaic) esbabımucibe
- (law) ground, reason
Declension
Declension of gerekçe
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
gerekçe
|
gerekçeler
|
| definite accusative
|
gerekçeyi
|
gerekçeleri
|
| dative
|
gerekçeye
|
gerekçelere
|
| locative
|
gerekçede
|
gerekçelerde
|
| ablative
|
gerekçeden
|
gerekçelerden
|
| genitive
|
gerekçenin
|
gerekçelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gerekçem
|
gerekçelerim
|
| 2nd singular
|
gerekçen
|
gerekçelerin
|
| 3rd singular
|
gerekçesi
|
gerekçeleri
|
| 1st plural
|
gerekçemiz
|
gerekçelerimiz
|
| 2nd plural
|
gerekçeniz
|
gerekçeleriniz
|
| 3rd plural
|
gerekçeleri
|
gerekçeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gerekçemi
|
gerekçelerimi
|
| 2nd singular
|
gerekçeni
|
gerekçelerini
|
| 3rd singular
|
gerekçesini
|
gerekçelerini
|
| 1st plural
|
gerekçemizi
|
gerekçelerimizi
|
| 2nd plural
|
gerekçenizi
|
gerekçelerinizi
|
| 3rd plural
|
gerekçelerini
|
gerekçelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gerekçeme
|
gerekçelerime
|
| 2nd singular
|
gerekçene
|
gerekçelerine
|
| 3rd singular
|
gerekçesine
|
gerekçelerine
|
| 1st plural
|
gerekçemize
|
gerekçelerimize
|
| 2nd plural
|
gerekçenize
|
gerekçelerinize
|
| 3rd plural
|
gerekçelerine
|
gerekçelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gerekçemde
|
gerekçelerimde
|
| 2nd singular
|
gerekçende
|
gerekçelerinde
|
| 3rd singular
|
gerekçesinde
|
gerekçelerinde
|
| 1st plural
|
gerekçemizde
|
gerekçelerimizde
|
| 2nd plural
|
gerekçenizde
|
gerekçelerinizde
|
| 3rd plural
|
gerekçelerinde
|
gerekçelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gerekçemden
|
gerekçelerimden
|
| 2nd singular
|
gerekçenden
|
gerekçelerinden
|
| 3rd singular
|
gerekçesinden
|
gerekçelerinden
|
| 1st plural
|
gerekçemizden
|
gerekçelerimizden
|
| 2nd plural
|
gerekçenizden
|
gerekçelerinizden
|
| 3rd plural
|
gerekçelerinden
|
gerekçelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gerekçemin
|
gerekçelerimin
|
| 2nd singular
|
gerekçenin
|
gerekçelerinin
|
| 3rd singular
|
gerekçesinin
|
gerekçelerinin
|
| 1st plural
|
gerekçemizin
|
gerekçelerimizin
|
| 2nd plural
|
gerekçenizin
|
gerekçelerinizin
|
| 3rd plural
|
gerekçelerinin
|
gerekçelerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
gerekçeyim
|
gerekçelerim
|
| 2nd singular
|
gerekçesin
|
gerekçelersin
|
| 3rd singular
|
gerekçe
gerekçedir
|
gerekçeler
gerekçelerdir
|
| 1st plural
|
gerekçeyiz
|
gerekçeleriz
|
| 2nd plural
|
gerekçesiniz
|
gerekçelersiniz
|
| 3rd plural
|
gerekçeler
|
gerekçelerdir
|
|
Derived terms
- gerekçelendirmek
- gerekçeli
- gerekçesiz
Further reading