herbatoholiczka

Polish

Etymology

From herbatoholik +‎ -ka. First attested in 2005.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /xɛr.ba.tɔ.xɔˈlit͡ʂ.ka/
  • Rhymes: -it͡ʂka
  • Syllabification: her‧ba‧to‧ho‧licz‧ka

Noun

herbatoholiczka f (male equivalent herbatoholik)

  1. (colloquial, neologism) female equivalent of herbatoholik (tea fanatic) (person who likes drinking tea very much)

Declension

References

  1. ^ Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012), Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine]‎[1], Wydawnictwo PWN

Further reading

  • herbatoholiczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN