inmiscens
Latin
Etymology
Present participle of inmisceō
Participle
inmiscēns (genitive inmiscentis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | inmiscēns | inmiscentēs | inmiscentia | ||
| genitive | inmiscentis | inmiscentium | |||
| dative | inmiscentī | inmiscentibus | |||
| accusative | inmiscentem | inmiscēns | inmiscentēs inmiscentīs |
inmiscentia | |
| ablative | inmiscente inmiscentī1 |
inmiscentibus | |||
| vocative | inmiscēns | inmiscentēs | inmiscentia | ||
1When used purely as an adjective.