inmixtus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of inmisceō.
Participle
inmixtus (feminine inmixta, neuter inmixtum); first/second-declension participle
- alternative form of immixtus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inmixtus | inmixta | inmixtum | inmixtī | inmixtae | inmixta | |
| genitive | inmixtī | inmixtae | inmixtī | inmixtōrum | inmixtārum | inmixtōrum | |
| dative | inmixtō | inmixtae | inmixtō | inmixtīs | |||
| accusative | inmixtum | inmixtam | inmixtum | inmixtōs | inmixtās | inmixta | |
| ablative | inmixtō | inmixtā | inmixtō | inmixtīs | |||
| vocative | inmixte | inmixta | inmixtum | inmixtī | inmixtae | inmixta | |