insimulatio
Latin
Etymology
Noun
īnsimulātiō f (genitive īnsimulātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | īnsimulātiō | īnsimulātiōnēs |
| genitive | īnsimulātiōnis | īnsimulātiōnum |
| dative | īnsimulātiōnī | īnsimulātiōnibus |
| accusative | īnsimulātiōnem | īnsimulātiōnēs |
| ablative | īnsimulātiōne | īnsimulātiōnibus |
| vocative | īnsimulātiō | īnsimulātiōnēs |
References
- “insimulatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “insimulatio”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- “insimulatio”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.