ironiker
See also: Ironiker
Danish
Etymology
Noun
ironiker c (singular definite ironikeren, plural indefinite ironikere)
Declension
| common gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | ironiker | ironikeren | ironikere | ironikerne |
| genitive | ironikers | ironikerens | ironikeres | ironikerenes |
Further reading
Swedish
Etymology
Derived from Latin ironicus. Cognate of German Ironiker.
Noun
ironiker c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | ironiker | ironikers |
| definite | ironikern | ironikerns | |
| plural | indefinite | ironiker | ironikers |
| definite | ironikerna | ironikernas |