iubilans
Latin
Etymology
Present participle of iūbilō
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈjuː.bɪ.ɫãːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈjuː.bi.lans]
Participle
iūbilāns (genitive iūbilantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | iūbilāns | iūbilantēs | iūbilantia | ||
| genitive | iūbilantis | iūbilantium | |||
| dative | iūbilantī | iūbilantibus | |||
| accusative | iūbilantem | iūbilāns | iūbilantēs iūbilantīs |
iūbilantia | |
| ablative | iūbilante iūbilantī1 |
iūbilantibus | |||
| vocative | iūbilāns | iūbilantēs | iūbilantia | ||
1When used purely as an adjective.