kedi
See also: ķēdi
Crimean Tatar
Noun
kedi (Southern dialect)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kedi | kediler |
| genitive | kediniñ | kedilerniñ |
| dative | kedige | kedilerge |
| accusative | kedini | kedilerni |
| locative | kedide | kedilerde |
| ablative | kediden | kedilerden |
References
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish كدی (kedi), from Byzantine Greek γατί (gatí, “kitten”), ultimately from Latin cattus. Related to English cat. Replaced native pisi, which is now often child-speak, archaism, or vocative interjection.
Pronunciation
- IPA(key): /ceˈdi/, [cʰe̞ˈd̟ɪ]
Audio: (file) - Hyphenation: ke‧di
Noun
kedi (definite accusative kediyi, plural kediler)
- (zoology) cat
- (informal) a Volkswagen Caddy automobile (may be capitalized)
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Derived terms
- Ankara kedisi
- dağ kedisi
- kedi balı
- kedi balığı
- kedi kumu
- kedi nanesi
- kedi otu
- kedi uykusu
- kedi yünü
- kediayağı
- kedibastı
- kedicik
- kedidili
- kedigiller
- kedigözü
- kediyaladı
- külkedisi
- yaban kedisi
idiomatic uses of "kedi"
- kedi ciğere bakar gibi bakmak
- kedi olalı bir fare tuttu
- kedi yavrusunu yerken sıçana benzetir
- kedi yetişemediği ciğere pis dermiş
- kedinin boynuna ciğer asılmaz
- kedinin gideceği samanlığa kadar
- kedinin kanadı olsaydı serçenin adı kalmazdı
- kedinin usluluğu sıçan görünceye kadar
Further reading
- “kedi”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010), “kedi”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Nişanyan, Sevan (2002–), “kedi”, in Nişanyan Sözlük