kerata

See also: kerätä

Estonian

Noun

kerata

  1. abessive singular of kera

Ludian

Etymology

From Proto-Finnic *kerät'äk. Akin to Finnish kerätä.

Verb

kerata

  1. to gather, to collect
  2. to harvest
  3. to collect (hobby)

Conjugation

Conjugation of kerata (type II-3/kerata, no gradation)
Indicative
Present Perfect
positive negative positive negative
1st singular keradan en kerada 1st singular olen keranu en ole keranu
2nd singular keradad ed kerada 2nd singular oled keranu ed ole keranu
3rd singular keradau ei kerada 3rd singular on keranu ei ole keranu
1st plural keradamme emme kerakoi 1st plural olemme keranu emme olgoi keranu
2nd plural keradatte ette kerakoi 2nd plural olette keranu ette olgoi keranu
3rd plural keratah ei kerata 3rd plural oldah kerattu ei olda kerattu
Imperfect Pluperfect
positive negative positive negative
1st singular kerazin en keranu 1st singular olin keranu en olnu keranu
2nd singular kerazid ed keranu 2nd singular olid keranu ed olnu keranu
3rd singular kerazi ei keranu 3rd singular oli keranu ei olnu keranu
1st plural kerazimme emme kerattu 1st plural olimme keranu emme olnu keranu
2nd plural kerazitte ette kerattu 2nd plural olitte keranu ette olnu keranu
3rd plural kerattih ei kerattu 3rd plural oldih kerattu ei oldu kerattu
Conditional
Present Perfect
positive negative positive negative
1st singular keradaižin en keradaiž 1st singular oližin keranu en oliž keranu
2nd singular keradaižid ed keradaiž 2nd singular oližid keranu ed oliž keranu
3rd singular keradaiž ei keradaiž 3rd singular oliž keranu ei oliž keranu
1st plural keradaižimme emme keradaiž 1st plural oližimme keranu emme oliž keranu
2nd plural keradaižitte ette keradaiž 2nd plural oližitte keranu ette oliž keranu
3rd plural kerataiž ei kerataiž 3rd plural oldaiž kerattu ei oldaiž kerattu
Imperfect Pluperfect
positive negative positive negative
1st singular keranuižin en keranuiž 1st singular olnuižin keranu en olnuiž keranu
2nd singular keranuižid ed keranuiž 2nd singular olnuižid keranu ed olnuiž keranu
3rd singular keranuiž ei keranuiž 3rd singular olnuiž keranu ei olnuiž keranu
1st plural keranuižimme emme keranuiž 1st plural olnuižimme keranu emme olnuiž keranu
2nd plural keranuižitte ette keranuiž 2nd plural olnuižitte keranu ette olnuiž keranu
3rd plural kerattanuiž ei kerattanuiž 3rd plural oldanuiž kerattu ei oldanuiž kerattu
Imperative
Present
positive negative
1st singular
2nd singular kerada ala kerada
3rd singular kerakkah algah kerakoi
1st plural kerakam algam kerakoi
2nd plural kerakat algat kerakoi
3rd plural keratakkah aldagah kerakoi
Potential
Present Perfect
positive negative positive negative
1st singular keranen en kerane 1st singular lienen keranu en liene keranu
2nd singular keraned ed kerane 2nd singular liened keranu ed liene keranu
3rd singular keranou ei kerane 3rd singular lienou keranu ei liene keranu
1st plural keranemme emme kerane 1st plural lienemme keranu emme liekoi keranu
2nd plural keranette ette kerane 2nd plural lienette keranu ette liekoi keranu
3rd plural kerattaneh ei kerattane 3rd plural lietah kerattu ei liekoi kerattu
Nominal forms
Infinitives Participles
active passive
I kerata present keradaj kerattav
II inessive kerates past keranu kerattu
essive keraten
III illative keradamah
inessive keradamas
elative keradamaspiä
adessive keradamal
abessive keradamata

References

  • M. Pahomov (2022), Lüüdi-venän, venä-lüüdin sanakirdʹ[1], Helsinki: Lüüdilaine Siebr, →ISBN

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish كراتا (kerata), from كراته (kerata), borrowed from Greek κερατάς (keratás, cornuto).

Noun

kerata (definite accusative keratayı, plural keratalar)

  1. cuckold, cornuto
  2. brat, unruly child
  3. shoehorn

Declension

Declension of kerata
singular plural
nominative kerata keratalar
definite accusative keratayı kerataları
dative kerataya keratalara
locative keratada keratalarda
ablative keratadan keratalardan
genitive keratanın kerataların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular keratam keratalarım
2nd singular keratan kerataların
3rd singular keratası kerataları
1st plural keratamız keratalarımız
2nd plural keratanız keratalarınız
3rd plural kerataları kerataları
definite accusative
singular plural
1st singular keratamı keratalarımı
2nd singular keratanı keratalarını
3rd singular keratasını keratalarını
1st plural keratamızı keratalarımızı
2nd plural keratanızı keratalarınızı
3rd plural keratalarını keratalarını
dative
singular plural
1st singular keratama keratalarıma
2nd singular keratana keratalarına
3rd singular keratasına keratalarına
1st plural keratamıza keratalarımıza
2nd plural keratanıza keratalarınıza
3rd plural keratalarına keratalarına
locative
singular plural
1st singular keratamda keratalarımda
2nd singular keratanda keratalarında
3rd singular keratasında keratalarında
1st plural keratamızda keratalarımızda
2nd plural keratanızda keratalarınızda
3rd plural keratalarında keratalarında
ablative
singular plural
1st singular keratamdan keratalarımdan
2nd singular keratandan keratalarından
3rd singular keratasından keratalarından
1st plural keratamızdan keratalarımızdan
2nd plural keratanızdan keratalarınızdan
3rd plural keratalarından keratalarından
genitive
singular plural
1st singular keratamın keratalarımın
2nd singular keratanın keratalarının
3rd singular keratasının keratalarının
1st plural keratamızın keratalarımızın
2nd plural keratanızın keratalarınızın
3rd plural keratalarının keratalarının

Further reading

  • kerata”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu

Veps

Etymology

From Proto-Finnic *kerät'äk.

Verb

kerata

  1. to pick, to pluck
  2. to gather, to collect
  3. to accumulate
  4. to pick up
  5. to pack

Inflection

Inflection of kerata (inflection type 9/kogota)
1st infinitive kerata
present indic. keradab
past indic. kerazi
present
indicative
past
indicative
imperative
1st singular keradan kerazin
2nd singular keradad kerazid kerada
3rd singular keradab kerazi kerakaha
1st plural keradam kerazim kerakam
2nd plural keradat kerazit kerakat
3rd plural keratas
keradaba
keraziba kerakaha
sing. conneg.1 kerada keradand kerada
plur. conneg. kerakoi keranugoi kerakoi
present
conditional
past
conditional
potential
1st singular keradaižin keranuižin keradanen
2nd singular keradaižid keranuižid keradaned
3rd singular keradaiži keranuiži keradaneb
1st plural keradaižim keranuižim keradanem
2nd plural keradaižit keranuižit keradanet
3rd plural keradaižiba keranuižiba keradaneba
connegative keradaiži keranuiži keradane
non-finite forms
1st infinitive kerata
2nd infinitive 3rd infinitive
inessive kerates inessive keradamas
instructive keraten illative keradamaha
participles elative keradamaspäi
present active keradai adessive keradamal
past active keranu abessive keradamat
past passive keratud
1 In imperative: used only in the second-person singular. The plural form is used with other persons.

Derived terms

References