kiirthatatlan
Hungarian
Etymology
From kiirt (“to eradicate”) + -hatatlan (“in- ... -able”, adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkiirthɒtɒtlɒn]
- Hyphenation: ki‧irt‧ha‧tat‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
kiirthatatlan (not generally comparable, comparative kiirthatatlanabb, superlative legkiirthatatlanabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kiirthatatlan | kiirthatatlanok |
| accusative | kiirthatatlant | kiirthatatlanokat |
| dative | kiirthatatlannak | kiirthatatlanoknak |
| instrumental | kiirthatatlannal | kiirthatatlanokkal |
| causal-final | kiirthatatlanért | kiirthatatlanokért |
| translative | kiirthatatlanná | kiirthatatlanokká |
| terminative | kiirthatatlanig | kiirthatatlanokig |
| essive-formal | kiirthatatlanként | kiirthatatlanokként |
| essive-modal | kiirthatatlanul | — |
| inessive | kiirthatatlanban | kiirthatatlanokban |
| superessive | kiirthatatlanon | kiirthatatlanokon |
| adessive | kiirthatatlannál | kiirthatatlanoknál |
| illative | kiirthatatlanba | kiirthatatlanokba |
| sublative | kiirthatatlanra | kiirthatatlanokra |
| allative | kiirthatatlanhoz | kiirthatatlanokhoz |
| elative | kiirthatatlanból | kiirthatatlanokból |
| delative | kiirthatatlanról | kiirthatatlanokról |
| ablative | kiirthatatlantól | kiirthatatlanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
kiirthatatlané | kiirthatatlanoké |
| non-attributive possessive – plural |
kiirthatatlanéi | kiirthatatlanokéi |
Derived terms
- kiirthatatlanság
- kiirthatatlanul