kiirthatatlan

Hungarian

Etymology

From kiirt (to eradicate) +‎ -hatatlan (in- ... -able, adjective-forming suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkiirthɒtɒtlɒn]
  • Hyphenation: ki‧irt‧ha‧tat‧lan
  • Rhymes: -ɒn

Adjective

kiirthatatlan (not generally comparable, comparative kiirthatatlanabb, superlative legkiirthatatlanabb)

  1. ineradicable, inexterminable, inextirpable

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative kiirthatatlan kiirthatatlanok
accusative kiirthatatlant kiirthatatlanokat
dative kiirthatatlannak kiirthatatlanoknak
instrumental kiirthatatlannal kiirthatatlanokkal
causal-final kiirthatatlanért kiirthatatlanokért
translative kiirthatatlanná kiirthatatlanokká
terminative kiirthatatlanig kiirthatatlanokig
essive-formal kiirthatatlanként kiirthatatlanokként
essive-modal kiirthatatlanul
inessive kiirthatatlanban kiirthatatlanokban
superessive kiirthatatlanon kiirthatatlanokon
adessive kiirthatatlannál kiirthatatlanoknál
illative kiirthatatlanba kiirthatatlanokba
sublative kiirthatatlanra kiirthatatlanokra
allative kiirthatatlanhoz kiirthatatlanokhoz
elative kiirthatatlanból kiirthatatlanokból
delative kiirthatatlanról kiirthatatlanokról
ablative kiirthatatlantól kiirthatatlanoktól
non-attributive
possessive – singular
kiirthatatlané kiirthatatlanoké
non-attributive
possessive – plural
kiirthatatlanéi kiirthatatlanokéi

Derived terms

  • kiirthatatlanság
  • kiirthatatlanul