kinō
Japanese
Romanization
kinō
Livonian
Alternative forms
Etymology
Apparently from German Kino, perhaps via Latvian kino (/kinɔː/, often /kiːnɔː/). Ultimately from Ancient Greek κίνημα (kínēma, “movement”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkinoː/, [ˈkinoː]
Noun
kinō
- cinema (the art and industry of making films)
- a cinema, movie theater (an establishment)
Declension
| singular (ikšlu’g) | plural (pǟgiņlu’g) | |
|---|---|---|
| nominative (nominatīv) | kinō | kinōd |
| genitive (genitīv) | kinō | kinōd |
| partitive (partitīv) | kinō | kinīdi |
| dative (datīv) | kinōn | kinōdõn |
| instrumental (instrumentāl) | kinōks | kinōdõks |
| illative (illatīv) | kinō kinōz |
kinīž |
| inessive (inesīv) | kinōs | kinīs |
| elative (elatīv) | kinōst | kinīst |