kiv
See also: KIV
Translingual
Etymology
Clipping of English Kimbu with v as a placeholder.
Symbol
kiv
See also
- Wiktionary’s coverage of Kimbu terms
Livonian
Alternative forms
- ḱī (Salaca)
Etymology
From Proto-Finnic *kivi.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkiˀv/, [ˈkiˀu̯vː]
Noun
ki’v
Declension
| singular (ikšlu’g) | plural (pǟgiņlu’g) | |
|---|---|---|
| nominative (nominatīv) | ki’v | kivīd |
| genitive (genitīv) | ki’v | kivīd |
| partitive (partitīv) | ki’vvõ | kivīdi |
| dative (datīv) | ki’vvõn | kivīdõn |
| instrumental (instrumentāl) | ki’vkõks | kivīdõks |
| illative (illatīv) | ki’vvõ | kivīž |
| inessive (inesīv) | ki’vsõ | kivīs |
| elative (elatīv) | ki’vstõ | kivīst |
References
- Tiit-Rein Viitso; Valts Ernštreits (2012–2013), “kiv”, in Līvõkīel-ēstikīel-lețkīel sõnārōntõz [Livonian-Estonian-Latvian Dictionary][1] (in Estonian and Latvian), Tartu, Rīga: Tartu Ülikool, Latviešu valodas aģentūra
Swedish
Etymology
Inherited from Old Swedish kif, from Proto-Germanic *kībaną.
Pronunciation
- Rhymes: -iːv
Noun
kiv n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kiv | kivs |
| definite | kivet | kivets | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
Derived terms
Related terms
Further reading
- kiv in Svenska Akademiens ordböcker
- kiva(s) in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)