kołpak
See also: Kolpak
Polish
Etymology
Borrowed from Old East Slavic колпакъ (kolpakŭ), from Ottoman Turkish قلپاق.
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -ɔwpak
- Syllabification: koł‧pak
Noun
kołpak m inan (diminutive kołpaczek)
- hubcap
- calpack
- (fishing, Far Masovian) type of net
- Synonym: dyrdáł
- Łapie sie ryby kołpakiem w pojedynke, naganiając do niego zdobyc nogami. ― You catch fish in this net alone, chasing your catch to it with your feet.
Declension
Declension of kołpak
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kołpak | kołpaki |
| genitive | kołpaka | kołpaków |
| dative | kołpakowi | kołpakom |
| accusative | kołpak | kołpaki |
| instrumental | kołpakiem | kołpakami |
| locative | kołpaku | kołpakach |
| vocative | kołpaku | kołpaki |
Descendants
- → Middle Armenian: քօլփաք (kʻōlpʻakʻ)
Further reading
- kołpak in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kołpak in Polish dictionaries at PWN
- Stanisław Ciszewski (1909), “kołpak”, in “Przyczynek do słownika gwary mazowieckiej”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 7, z. 1, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 206