louv

Jamtish

Etymology

From Old Norse lauf, from Proto-Germanic *laubą, perhaps from Proto-Indo-European *lewp- (peel, break off).

Noun

louv n

  1. The leaf of a plant.

Livonian

Etymology

Borrowing from Latvian lauva.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈlouv/, [ˈlo̯uˑv]

Noun

louv

  1. lion

Declension

Declension of louv (125)
singular (ikšlu’g) plural (pǟgiņlu’g)
nominative (nominatīv) louv louvõd
genitive (genitīv) louv louvõd
partitive (partitīv) louvõ louvidi
dative (datīv) louvõn louvõdõn
instrumental (instrumentāl) louvõks louvõdõks
illative (illatīv) louvõ louviž
inessive (inesīv) louvsõ louvis
elative (elatīv) louvstõ louvist

References

  • Tiit-Rein Viitso; Valts Ernštreits (2012–2013), “louv”, in Līvõkīel-ēstikīel-lețkīel sõnārōntõz [Livonian-Estonian-Latvian Dictionary]‎[1] (in Estonian and Latvian), Tartu, Rīga: Tartu Ülikool, Latviešu valodas aģentūra