Turkish
Pronunciation
- IPA(key): /meɾ.daːˈne/
- Hyphenation: mer‧da‧ne
Etymology 1
Inherited from Ottoman Turkish مردانه (merdâne, “rolling pin”), from Persian وردانه (vardâne).
Noun
merdane (definite accusative merdaneyi, plural merdaneler)
- rolling pin
Declension
Declension of merdane
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
merdane
|
merdaneler
|
| definite accusative
|
merdaneyi
|
merdaneleri
|
| dative
|
merdaneye
|
merdanelere
|
| locative
|
merdanede
|
merdanelerde
|
| ablative
|
merdaneden
|
merdanelerden
|
| genitive
|
merdanenin
|
merdanelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
merdanem
|
merdanelerim
|
| 2nd singular
|
merdanen
|
merdanelerin
|
| 3rd singular
|
merdanesi
|
merdaneleri
|
| 1st plural
|
merdanemiz
|
merdanelerimiz
|
| 2nd plural
|
merdaneniz
|
merdaneleriniz
|
| 3rd plural
|
merdaneleri
|
merdaneleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
merdanemi
|
merdanelerimi
|
| 2nd singular
|
merdaneni
|
merdanelerini
|
| 3rd singular
|
merdanesini
|
merdanelerini
|
| 1st plural
|
merdanemizi
|
merdanelerimizi
|
| 2nd plural
|
merdanenizi
|
merdanelerinizi
|
| 3rd plural
|
merdanelerini
|
merdanelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
merdaneme
|
merdanelerime
|
| 2nd singular
|
merdanene
|
merdanelerine
|
| 3rd singular
|
merdanesine
|
merdanelerine
|
| 1st plural
|
merdanemize
|
merdanelerimize
|
| 2nd plural
|
merdanenize
|
merdanelerinize
|
| 3rd plural
|
merdanelerine
|
merdanelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
merdanemde
|
merdanelerimde
|
| 2nd singular
|
merdanende
|
merdanelerinde
|
| 3rd singular
|
merdanesinde
|
merdanelerinde
|
| 1st plural
|
merdanemizde
|
merdanelerimizde
|
| 2nd plural
|
merdanenizde
|
merdanelerinizde
|
| 3rd plural
|
merdanelerinde
|
merdanelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
merdanemden
|
merdanelerimden
|
| 2nd singular
|
merdanenden
|
merdanelerinden
|
| 3rd singular
|
merdanesinden
|
merdanelerinden
|
| 1st plural
|
merdanemizden
|
merdanelerimizden
|
| 2nd plural
|
merdanenizden
|
merdanelerinizden
|
| 3rd plural
|
merdanelerinden
|
merdanelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
merdanemin
|
merdanelerimin
|
| 2nd singular
|
merdanenin
|
merdanelerinin
|
| 3rd singular
|
merdanesinin
|
merdanelerinin
|
| 1st plural
|
merdanemizin
|
merdanelerimizin
|
| 2nd plural
|
merdanenizin
|
merdanelerinizin
|
| 3rd plural
|
merdanelerinin
|
merdanelerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
merdaneyim
|
merdanelerim
|
| 2nd singular
|
merdanesin
|
merdanelersin
|
| 3rd singular
|
merdane merdanedir
|
merdaneler merdanelerdir
|
| 1st plural
|
merdaneyiz
|
merdaneleriz
|
| 2nd plural
|
merdanesiniz
|
merdanelersiniz
|
| 3rd plural
|
merdaneler
|
merdanelerdir
|
|
Derived terms
Etymology 2
Inherited from Ottoman Turkish مردانه (merdâne, “manly”), from Persian مردانه (mardâne).
By surface analysis, mert + -ane.
Adjective
merdane (archaic)
- masculine, manly
- Synonyms: erkeksi, eril, maskülen
- manly, virile
- Synonyms: yiğitçe, mertçe
Further reading
- “merdane”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010), “merdane”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Nişanyan, Sevan (2002–), “merdane”, in Nişanyan Sözlük