ministrancki
Polish
Etymology
From ministrant + -ski.
Pronunciation
- IPA(key): /mi.ɲisˈtran.t͡ski/
Audio: (file) - Rhymes: -ant͡ski
- Syllabification: mi‧nis‧tran‧cki
Adjective
ministrancki (not comparable, no derived adverb)
- (relational) altar boy (of or pertaining to the alter boy or the service)
- altar boy's (belonging to an altar boy)
Declension
Declension of ministrancki (velar)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | ministrancki | ministrancka | ministranckie | ministranccy | ministranckie | |
| genitive | ministranckiego | ministranckiej | ministranckiego | ministranckich | ||
| dative | ministranckiemu | ministranckiej | ministranckiemu | ministranckim | ||
| accusative | ministranckiego | ministrancki | ministrancką | ministranckie | ministranckich | ministranckie |
| instrumental | ministranckim | ministrancką | ministranckim | ministranckimi | ||
| locative | ministranckim | ministranckiej | ministranckim | ministranckich | ||
Further reading
- ministrancki in Polish dictionaries at PWN