nakładnie

Polish

Etymology

From nakładny +‎ -ie. First attested in 1588.[1]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /naˈkwad.ɲɛ/
  • Rhymes: -adɲɛ
  • Syllabification: na‧kład‧nie

Adverb

nakładnie (not comparable)

  1. (obsolete) costly; opulently
verbs

References

  1. ^ Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “nakładnie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading