nichilatus
Latin
Alternative forms
Etymology
Perfect passive participle of nichilō.
Participle
nichilātus (feminine nichilāta, neuter nichilātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | nichilātus | nichilāta | nichilātum | nichilātī | nichilātae | nichilāta | |
| genitive | nichilātī | nichilātae | nichilātī | nichilātōrum | nichilātārum | nichilātōrum | |
| dative | nichilātō | nichilātae | nichilātō | nichilātīs | |||
| accusative | nichilātum | nichilātam | nichilātum | nichilātōs | nichilātās | nichilāta | |
| ablative | nichilātō | nichilātā | nichilātō | nichilātīs | |||
| vocative | nichilāte | nichilāta | nichilātum | nichilātī | nichilātae | nichilāta | |