niekoszerny
Polish
Etymology
From nie- + koszerny. First attested in 1862.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ɲɛ.kɔˈʂɛr.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛrnɘ
- Syllabification: nie‧ko‧szer‧ny
Adjective
niekoszerny (not comparable, no derived adverb)
Declension
Declension of niekoszerny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | niekoszerny | niekoszerna | niekoszerne | niekoszerni | niekoszerne | |
| genitive | niekoszernego | niekoszernej | niekoszernego | niekoszernych | ||
| dative | niekoszernemu | niekoszernej | niekoszernemu | niekoszernym | ||
| accusative | niekoszernego | niekoszerny | niekoszerną | niekoszerne | niekoszernych | niekoszerne |
| instrumental | niekoszernym | niekoszerną | niekoszernym | niekoszernymi | ||
| locative | niekoszernym | niekoszernej | niekoszernym | niekoszernych | ||
References
Further reading
- niekoszerny in Polish dictionaries at PWN
- niekoszerny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego