niuta

Old Swedish

Etymology

From Old Norse njóta, from Proto-Germanic *neutaną.

Verb

niūta

  1. to enjoy
  2. to keep
  3. to use

Conjugation

Conjugation of niūta (strong)
present past
infinitive niūta
participle niūtandi, niūtande nutin
active voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk niūter niūti, niūte nø̄t nuti, nute
þū niūter niūti, niūte niūt *nø̄st nuti, nute
han niūter niūti, niūte nø̄t nuti, nute
vīr niūtum, niūtom niūtum, niūtom niūtum, niūtom nutum, nutom nutum, nutom
īr niūtin niūtin niūtin nutin nutin
þēr niūta niūtin nutu, nuto nutin
mediopassive voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk niūts niūtis, niūtes nø̄ts nutis, nutes
þū niūts niūtis, niūtes *nø̄sts nutis, nutes
han niūts niūtis, niūtes nø̄ts nutis, nutes
vīr niūtums, -oms niūtums, niūtoms nutums, nutoms nutums, nutoms
īr niūtins niūtins nutins nutins
þēr niūtas niūtins nutus, nutos nutins

Descendants

  • Swedish: njuta