obandurzyć

Polish

Etymology

From o- +‎ bandurzyć.

Pronunciation

Verb

obandurzyć pf

  1. (transitive, Near Masovian, Grudów) synonym of okryć [with instrumental ‘with what’]
    Macocha swoją córkę obandurzyła chustką.
    The stepmother covered her daughter with a scarf.

Further reading

  • Hieronim Łopaciński (1892), “obandurzyć”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 223