obyczaj

Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *obyčajь.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ɔˈbɘ.t͡ʂaj/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ʂaj
  • Syllabification: o‧by‧czaj

Noun

obyczaj m inan

  1. custom
  2. habit
  3. mores
  4. (Western Lublin, Eastern Lublin, Lublin Voivodeship) perimeter or fitting of a sieve

Declension

Derived terms

adverbs
noun
  • obyczajówka
nouns
  • obyczajność
  • obyczajowość

Descendants

  • Lithuanian: abičajus

Further reading

  • obyczaj in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obyczaj in Polish dictionaries at PWN
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “obyczaj”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN
  • Hieronim Łopaciński (1892), “obyczaj”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 224