omana

omana

1. essive singular of oma

• Aamon, anoma, moana, omaan

• (Lesser Poland):
  • (Western Lublin) IPA^(key): [ɔˈma.na]
  • (Eastern Lublin) IPA^(key): [ɔˈma.na]

omana f

1. (Western Lublin, Eastern Lublin, Lublin Voivodeship) alternative form of oman

   Nie dájcie nám ze zbana, bo to wielga omana.

   Don't give it to us from the jug, because it's a big inula.

• Hieronim Łopaciński (1892), “omana”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 226

omana (Cyrillic spelling омана)

1. genitive singular/plural of oman