opór

See also: opor

Polish

Etymology

Deverbal from oprzeć.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈɔ.pur/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔpur
  • Syllabification: o‧pór

Noun

opór m inan

  1. (government, politics) political resistance or struggle [with wobec (+ genitive) or przeciw (+ dative) ‘against whom’]
  2. mental resistance, reluctance [with przed (+ instrumental) ‘against what’ or żeby (+ infinitive) ‘to do what’]
  3. physical resistance, force opposing motion
  4. (electricity) resistance
  5. (Lublin) synonym of zanokcica

Declension

Declension of opór
singular plural
nominative opór opory
genitive oporu oporów
dative oporowi oporom
accusative opór opory
instrumental oporem oporami
locative oporze oporach
vocative oporze opory

Derived terms

adjectives

Adverb

opór (not comparable)

  1. (slang) totally; very
    Synonyms: see Thesaurus:bardzo
    Ten film jest opór słaby. ― This movie is totally lame.

Noun

opór f

  1. genitive plural of opora

Further reading

  • opór in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • opór in Polish dictionaries at PWN
  • Hieronim Łopaciński (1892), “opór”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 227
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.