overcompenseren
Dutch
Etymology
From over- + compenseren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌoː.vərˈkɔmˌpɛnˈzeː.rə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: o‧ver‧com‧pen‧se‧ren
Verb
overcompenseren
- (transitive) to overcompensate
Conjugation
| Conjugation of overcompenseren (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | overcompenseren | |||
| past singular | overcompenseerde | |||
| past participle | overcompenseerd | |||
| infinitive | overcompenseren | |||
| gerund | overcompenseren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | overcompenseer | overcompenseerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | overcompenseert, overcompenseer2 | overcompenseerde | ||
| 2nd person sing. (u) | overcompenseert | overcompenseerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | overcompenseert | overcompenseerde | ||
| 3rd person singular | overcompenseert | overcompenseerde | ||
| plural | overcompenseren | overcompenseerden | ||
| subjunctive sing.1 | overcompensere | overcompenseerde | ||
| subjunctive plur.1 | overcompenseren | overcompenseerden | ||
| imperative sing. | overcompenseer | |||
| imperative plur.1 | overcompenseert | |||
| participles | overcompenserend | overcompenseerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||