pałuba

See also: paluba, Pałuba, pałubą, and Pałubą

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *palubъ.

Pronunciation

IPA^(key): /paˈwu.ba/

(Lesser Poland):
- (Western Lublin) IPA^(key): [paˈɫu.ba]
- (Eastern Lublin) IPA^(key): [paˈɫu.ba]
- (Przemyśl) IPA^(key): [paˈɫu.ba]

Rhymes: -uba
Syllabification: pa‧łu‧ba
Homophone: Pałuba

Noun

pałuba f

(archaic) awkward doll, puppet, or figurine
(archaic, derogatory) someone resembling such a doll; gawky-looking person
1. (Przemyśl, derogatory, Western Lublin, Eastern Lublin, Lublin Voivodeship) hag (old, ugly, sometimes tall woman)
(archaic) cart or wagon cover

Declension

Declension of pałuba

	singular	plural
nominative	pałuba	pałuby
genitive	pałuby	pałub
dative	pałubie	pałubom
accusative	pałubę	pałuby
instrumental	pałubą	pałubami
locative	pałubie	pałubach
vocative	pałubo	pałuby

Further reading

pałuba in Polish dictionaries at PWN
Aleksander Saloni (1908), “pałuba”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 338
Hieronim Łopaciński (1892), “pałuba”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 229