palearia
See also: palearía
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pa.ɫeˈaː.ri.a]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pa.leˈaː.ri.a]
Etymology 1
Only attested in the nominative and accusative, either from paleārium or paleāris.
Noun
paleāria n pl (genitive *paleāriōrum or *paleārium); variously declined, second declension, third declension
- (plural only) dewlap
- 8 CE, Ovid, Metamorphoses VII.115–121:
- Deriguere metu Minyae; subit ille nec ignes
sentit anhelatos (tantum medicamina possunt!)
pendulaque audaci mulcet palearia dextra
suppositosque iugo pondus grave cogit aratri
ducere et insuetum ferro proscindere campum:
mirantur Colchi, Minyae clamoribus augent
adiciuntque animos.- (please add an English translation of this quotation)
- Deriguere metu Minyae; subit ille nec ignes
Declension
Second-declension noun (neuter) or third-declension noun (neuter, pure i-stem), plural only.
| plural | |
|---|---|
| nominative | paleāria |
| genitive | *paleāriōrum *paleārium |
| dative | *paleāriīs *paleāribus |
| accusative | paleāria |
| ablative | *paleāriīs *paleāribus |
| vocative | paleāria |
Only attested in the nominative and accusative.
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
paleāria
- nominative/accusative/vocative plural of paleārium
References
- “palearia”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "palearia", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Portuguese
Verb
palearia
- first/third-person singular conditional of palear