pannica

Polish

Etymology

From panna +‎ -ica.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /panˈɲi.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡sa
  • Syllabification: pan‧ni‧ca

Noun

pannica f

  1. augmentative of panna
    Synonym: pannisko
  2. (Far Masovian, Łomża Voivodeship, Siedlce County) young woman who is supposed to get married

Declension

Further reading

  • pannica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pannica in Polish dictionaries at PWN
  • Hieronim Łopaciński (1892), “pannica”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 229