propulsatio
Latin
Etymology
Noun
prōpulsātiō f (genitive prōpulsātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | prōpulsātiō | prōpulsātiōnēs |
| genitive | prōpulsātiōnis | prōpulsātiōnum |
| dative | prōpulsātiōnī | prōpulsātiōnibus |
| accusative | prōpulsātiōnem | prōpulsātiōnēs |
| ablative | prōpulsātiōne | prōpulsātiōnibus |
| vocative | prōpulsātiō | prōpulsātiōnēs |
References
- “propulsatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “propulsatio”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- “propulsatio”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.