przykazanie
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɘ.kaˈza.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: przy‧ka‧za‧nie
Noun
przykazanie n
- (uncountable) verbal noun of przykazać
- (countable) commandment
- (countable, Christianity) commandment
- Synonym: dekalog
Declension
Declension of przykazanie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przykazanie | przykazania |
| genitive | przykazania | przykazań |
| dative | przykazaniu | przykazaniom |
| accusative | przykazanie | przykazania |
| instrumental | przykazaniem | przykazaniami |
| locative | przykazaniu | przykazaniach |
| vocative | przykazanie | przykazania |
Related terms
nouns
verbs
- przykazać pf
- przykazywać impf
Further reading
- przykazanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przykazanie in Polish dictionaries at PWN