reformatorskość

Polish

Etymology

From reformatorski +‎ -ość. First attested in 1989.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /rɛ.fɔr.maˈtɔr.skɔɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔrskɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: re‧for‧ma‧tor‧skość

Noun

reformatorskość f

  1. quality of being a reformer (Is there an English equivalent to this definition?)

Declension

Declension of reformatorskość
singular
nominative reformatorskość
genitive reformatorskości
dative reformatorskości
accusative reformatorskość
instrumental reformatorskością
locative reformatorskości
vocative reformatorskości

References

  1. ^ Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012), Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine]‎[1], Wydawnictwo PWN

Further reading

  • reformatorskość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.