rottig
Old Dutch
Etymology
Adjective
rottig
Inflection
Declension of rottig (a-stem)
| strong declension | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | rottig | rottig | rottig | rottiga, rottige | ||
| accusative | rottigan, rottigen | rottiga | rottig | rottiga, rottige | ||
| genitive | rottiges | rottigero | rottiges | rottigero | ||
| dative | rottigin, rottigemo | rottigero | rottigin, rottigemo | rottigon | ||
| weak declension | ||||||
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | rottigo | rottiga | rottiga | rottigon | ||
| accusative | rottigon | rottigon | rottiga | rottigon | ||
| genitive | rottigin | rottigon | rottigin | rottigono | ||
| dative | rottigin | rottigon | rottigin | rottigon | ||
Descendants
- Middle Dutch: *rottig
- Dutch: rottig
References
- “rottig”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012