rutta

See also: ruttâ

Italian

Verb

rutta

  1. inflection of ruttare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Votic

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) Cognates include Estonian ruttama and Ingrian ruttaa.

Pronunciation

  • (Luutsa, Liivtšülä) IPA(key): /ˈrutːɑː/, [ˈrutːɑ]
  • Rhymes: -utːɑː
  • Hyphenation: rut‧ta

Verb

rutta

  1. to hurry

Inflection

Conjugation of rutta (type III-1/tuntõa, tt-t gradation)
Indicative
Present Perfect
positive negative positive negative
1st singular rutan en ruta 1st singular õõn ruttõnnu en õõ ruttõnnu
2nd singular rutad ed ruta 2nd singular õõd ruttõnnu ed õõ ruttõnnu
3rd singular rutab eb ruta 3rd singular on ruttõnnu eb õõ ruttõnnu
1st plural rutammõ emmä ruta 1st plural õõmmõ ruttõnnu emmä õõ ruttõnnu
2nd plural rutattõ että ruta 2nd plural õõttõ ruttõnnu että õõ ruttõnnu
3rd plural rutõta eväd ruta 3rd plural õlla rutõttu eväd õõ rutõttu
impersonal rutõta eväd ruta impersonal õlla rutõttu eväd õõ rutõttu
Imperfect Pluperfect
positive negative positive negative
1st singular rutin en ruttõnnu 1st singular õlin ruttõnnu
2nd singular rutid ed ruttõnnu 2nd singular õlid ruttõnnu
3rd singular rutti eb ruttõnnu 3rd singular õli ruttõnnu
1st plural rutimmõ emmä ruttõnnu 1st plural õlimmõ ruttõnnu
2nd plural rutittõ että ruttõnnu 2nd plural õlittõ ruttõnnu
3rd plural rutõtti eväd rutõttu 3rd plural õlti rutõttu
impersonal rutõtti eväd rutõttu impersonal õlti rutõttu
Conditional
Present Perfect
positive negative positive negative
1st singular ruttaizin en ruttaizʹ 1st singular õllõizin ruttõnnu en õllõizʹ ruttõnnu
2nd singular ruttaizid ed ruttaizʹ 2nd singular õllõizid ruttõnnu ed õllõizʹ ruttõnnu
3rd singular ruttaizʹ eb ruttaizʹ 3rd singular õllõizʹ ruttõnnu eb õllõizʹ ruttõnnu
1st plural ruttaizimmõ emmä ruttaizʹ 1st plural õllõizimmõ ruttõnnu emmä õllõizʹ ruttõnnu
2nd plural ruttaizittõ että ruttaizʹ 2nd plural õllõizittõ ruttõnnu että õllõizʹ ruttõnnu
3rd plural rutõttaizʹ eväd rutõttaizʹ 3rd plural õltaizʹ rutõttu eväd õltaizʹ rutõttu
impersonal rutõttaizʹ eväd rutõttaizʹ impersonal õltaizʹ rutõttu eväd õltaizʹ rutõttu
Imperative
Present
positive negative
1st singular
2nd singular ruta elä ruta
3rd singular ruttõgo1) elko ruttõgo1)
1st plural
2nd plural ruttõga elka ruttõga
3rd plural ruttõgod1)
impersonal
Nominal forms
Infinitives Participles
active passive
1st rutta present ruttõjõ2)
2nd illative ruttõma past ruttõnnu rutõttu
inessive ruttõmõz 1) using la is more common
2) also used as the agent noun
elative ruttõmõssõ
abessive ruttõmõttõ

References

  • Hallap, V.; Adler, E.; Grünberg, S.; Leppik, M. (2012), “ruttaa”, in Vadja keele sõnaraamat [A dictionary of the Votic language], 2nd edition, Tallinn