semihians
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈseː.mi.ãːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [seˈmiː.i.ans]
Adjective
sēmihiāns (genitive sēmihiantis); third-declension one-termination adjective
- half-open
- c. 84 BCE – 54 BCE, Catullus, Carmina 61.213, (pherecratean meter):
- Torquātus volo parvulus
mātris ē gremiō suae
porrigēns tenerās manūs
dulce rīdeat ad patrem
sēmihiante labellō.- (please add an English translation of this quotation)
- Torquātus volo parvulus
Declension
Third-declension one-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | sēmihiāns | sēmihiantēs | sēmihiantia | ||
| genitive | sēmihiantis | sēmihiantium | |||
| dative | sēmihiantī | sēmihiantibus | |||
| accusative | sēmihiantem | sēmihiāns | sēmihiantēs | sēmihiantia | |
| ablative | sēmihiantī | sēmihiantibus | |||
| vocative | sēmihiāns | sēmihiantēs | sēmihiantia | ||
References
- “semihians”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879), A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “semihians”, in Charlton T. Lewis (1891), An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- “semihians”, in Gaffiot, Félix (1934), Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.