speniać

Polish

Etymology

From s- +‎ peniać.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈspɛ.ɲat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛɲat͡ɕ
  • Syllabification: spe‧niać

Verb

speniać pf (imperfective peniać)

  1. (intransitive or reflexive with się, colloquial) to chicken out, to wimp out, to wuss out
    Synonyms: see Thesaurus:bać się

Conjugation

Conjugation of speniać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive speniać
future tense 1st speniam speniamy
2nd speniasz speniacie
3rd spenia speniają
impersonal spenia się
past tense 1st speniałem,
-(e)m speniał 		speniałam,
-(e)m speniała 		speniałom,
-(e)m speniało 		spenialiśmy,
-(e)śmy speniali 		speniałyśmy,
-(e)śmy speniały
2nd speniałeś,
-(e)ś speniał 		speniałaś,
-(e)ś speniała 		speniałoś,
-(e)ś speniało 		spenialiście,
-(e)ście speniali 		speniałyście,
-(e)ście speniały
3rd speniał speniała speniało speniali speniały
impersonal speniano
conditional 1st speniałbym,
bym speniał 		speniałabym,
bym speniała 		speniałobym,
bym speniało 		spenialibyśmy,
byśmy speniali 		speniałybyśmy,
byśmy speniały
2nd speniałbyś,
byś speniał 		speniałabyś,
byś speniała 		speniałobyś,
byś speniało 		spenialibyście,
byście speniali 		speniałybyście,
byście speniały
3rd speniałby,
by speniał 		speniałaby,
by speniała 		speniałoby,
by speniało 		spenialiby,
by speniali 		speniałyby,
by speniały
impersonal speniano by
imperative 1st niech speniam speniajmy
2nd speniaj speniajcie
3rd niech spenia niech speniają
anterior adverbial participle speniawszy
verbal noun spenianie
noun
  • peniak

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.