språkinlärning
Swedish
Etymology
språk (“language”) + inlärning (“learning”)
Noun
språkinlärning c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | språkinlärning | språkinlärnings |
| definite | språkinlärningen | språkinlärningens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |