spraszać

Polish

Etymology

From sprosić +‎ -ać.

Pronunciation

Verb

spraszać impf

  1. (reflexive with się, Przemyśl) synonym of błagać (to beg) (to ask for something insistently)
  2. (reflexive with się, Western Lublin, Wola Gałęzowska) synonym of prosić
  3. (reflexive with się, Sieradz, Piotrków Voivodeship) synonym of targować się

Further reading

  • Aleksander Saloni (1908), “spraszać”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 341
  • Hieronim Łopaciński (1892), “spraszać”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 250