strzała

See also: Strzała, strzałą, and Strzałą

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish strzała, from Proto-Slavic *strěla.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈstʂa.wa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -awa
  • Syllabification: strza‧ła
  • Homophone: Strzała

Noun

strzała f (diminutive strzałka, related adjective strzałowy)

  1. arrow (projectile)
  2. straight, clear trunk (of a tree)
  3. (Eastern Kraków, Gmina Stopnica, Western Lublin, Eastern Lublin, Lublin Voivodeshi) underside of a plow

Declension

Declension of strzała
singular plural
nominative strzała strzały
genitive strzały strzał
dative strzale strzałom
accusative strzałę strzały
instrumental strzałą strzałami
locative strzale strzałach
vocative strzało strzały

Interjection

strzała

  1. yo; hello

Further reading

  • strzała in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • strzała in Polish dictionaries at PWN
  • Hieronim Łopaciński (1892), “strzała”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 251
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.