Finnish
Etymology
Origin uncertain, with no known cognates (Karelian šunta, šuunta, Estonian suund are borrowed from Finnish). The variant sunta is also attested, and it is not known which is original. Possibly borrowed from Baltic (compare Lithuanian siuntà from sių̃sti (“to send”), but note that the phonology of the Baltic word remains unclear; see Proto-Baltic *sjúnsti) or Slavic (compare Russian суд (sud); while phonetically possible, the semantic shift is dubious, although SSA compares it to the polysemy of German richten (“to direct; to judge”)).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsuːntɑ/, [ˈs̠uːn̪t̪ɑ̝]
- Rhymes: -uːntɑ
- Syllabification(key): suun‧ta
- Hyphenation(key): suun‧ta
Noun
suunta
- direction (indication of the point toward which an object is moving)
- way, hand (direction when indicated by right or left)
Kumpaan suuntaan tästä käännytään?- Which way do we turn here?
- path (direction of proceeding)
- (navigation) bearing, magnetic bearing (the direction towards an object or target expressed in terms of horizontal angle between that direction and that of true north)
- Synonym: kompassisuunta
- (navigation) heading (the direction into which a vessel's bow is pointing or the direction into which it is actually moving relative to the ground; used by some specifically for the former)
- Synonyms: kulkusuunta (of movement), (aviation) lentosuunta (of movement), (nautical) keulasuunta (which way the bow is pointing), (aviation) ohjaussuunta (which way the nose is pointing)
- lay (direction to which a rope is twisted)
- (mathematics) sense (direction of a vector)
- tack (course of action)
Declension
| Inflection of suunta (Kotus type 10*J/koira, nt-nn gradation)
|
| nominative
|
suunta
|
suunnat
|
| genitive
|
suunnan
|
suuntien
|
| partitive
|
suuntaa
|
suuntia
|
| illative
|
suuntaan
|
suuntiin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
suunta
|
suunnat
|
| accusative
|
nom.
|
suunta
|
suunnat
|
| gen.
|
suunnan
|
| genitive
|
suunnan
|
suuntien suuntain rare
|
| partitive
|
suuntaa
|
suuntia
|
| inessive
|
suunnassa
|
suunnissa
|
| elative
|
suunnasta
|
suunnista
|
| illative
|
suuntaan
|
suuntiin
|
| adessive
|
suunnalla
|
suunnilla
|
| ablative
|
suunnalta
|
suunnilta
|
| allative
|
suunnalle
|
suunnille
|
| essive
|
suuntana
|
suuntina
|
| translative
|
suunnaksi
|
suunniksi
|
| abessive
|
suunnatta
|
suunnitta
|
| instructive
|
—
|
suunnin
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
suuntani
|
suuntani
|
| accusative
|
nom.
|
suuntani
|
suuntani
|
| gen.
|
suuntani
|
| genitive
|
suuntani
|
suuntieni suuntaini rare
|
| partitive
|
suuntaani
|
suuntiani
|
| inessive
|
suunnassani
|
suunnissani
|
| elative
|
suunnastani
|
suunnistani
|
| illative
|
suuntaani
|
suuntiini
|
| adessive
|
suunnallani
|
suunnillani
|
| ablative
|
suunnaltani
|
suunniltani
|
| allative
|
suunnalleni
|
suunnilleni
|
| essive
|
suuntanani
|
suuntinani
|
| translative
|
suunnakseni
|
suunnikseni
|
| abessive
|
suunnattani
|
suunnittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
suuntineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
suuntasi
|
suuntasi
|
| accusative
|
nom.
|
suuntasi
|
suuntasi
|
| gen.
|
suuntasi
|
| genitive
|
suuntasi
|
suuntiesi suuntaisi rare
|
| partitive
|
suuntaasi
|
suuntiasi
|
| inessive
|
suunnassasi
|
suunnissasi
|
| elative
|
suunnastasi
|
suunnistasi
|
| illative
|
suuntaasi
|
suuntiisi
|
| adessive
|
suunnallasi
|
suunnillasi
|
| ablative
|
suunnaltasi
|
suunniltasi
|
| allative
|
suunnallesi
|
suunnillesi
|
| essive
|
suuntanasi
|
suuntinasi
|
| translative
|
suunnaksesi
|
suunniksesi
|
| abessive
|
suunnattasi
|
suunnittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
suuntinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
suuntamme
|
suuntamme
|
| accusative
|
nom.
|
suuntamme
|
suuntamme
|
| gen.
|
suuntamme
|
| genitive
|
suuntamme
|
suuntiemme suuntaimme rare
|
| partitive
|
suuntaamme
|
suuntiamme
|
| inessive
|
suunnassamme
|
suunnissamme
|
| elative
|
suunnastamme
|
suunnistamme
|
| illative
|
suuntaamme
|
suuntiimme
|
| adessive
|
suunnallamme
|
suunnillamme
|
| ablative
|
suunnaltamme
|
suunniltamme
|
| allative
|
suunnallemme
|
suunnillemme
|
| essive
|
suuntanamme
|
suuntinamme
|
| translative
|
suunnaksemme
|
suunniksemme
|
| abessive
|
suunnattamme
|
suunnittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
suuntinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
suuntanne
|
suuntanne
|
| accusative
|
nom.
|
suuntanne
|
suuntanne
|
| gen.
|
suuntanne
|
| genitive
|
suuntanne
|
suuntienne suuntainne rare
|
| partitive
|
suuntaanne
|
suuntianne
|
| inessive
|
suunnassanne
|
suunnissanne
|
| elative
|
suunnastanne
|
suunnistanne
|
| illative
|
suuntaanne
|
suuntiinne
|
| adessive
|
suunnallanne
|
suunnillanne
|
| ablative
|
suunnaltanne
|
suunniltanne
|
| allative
|
suunnallenne
|
suunnillenne
|
| essive
|
suuntananne
|
suuntinanne
|
| translative
|
suunnaksenne
|
suunniksenne
|
| abessive
|
suunnattanne
|
suunnittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
suuntinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
suuntansa
|
suuntansa
|
| accusative
|
nom.
|
suuntansa
|
suuntansa
|
| gen.
|
suuntansa
|
| genitive
|
suuntansa
|
suuntiensa suuntainsa rare
|
| partitive
|
suuntaansa
|
suuntiaan suuntiansa
|
| inessive
|
suunnassaan suunnassansa
|
suunnissaan suunnissansa
|
| elative
|
suunnastaan suunnastansa
|
suunnistaan suunnistansa
|
| illative
|
suuntaansa
|
suuntiinsa
|
| adessive
|
suunnallaan suunnallansa
|
suunnillaan suunnillansa
|
| ablative
|
suunnaltaan suunnaltansa
|
suunniltaan suunniltansa
|
| allative
|
suunnalleen suunnallensa
|
suunnilleen suunnillensa
|
| essive
|
suuntanaan suuntanansa
|
suuntinaan suuntinansa
|
| translative
|
suunnakseen suunnaksensa
|
suunnikseen suunniksensa
|
| abessive
|
suunnattaan suunnattansa
|
suunnittaan suunnittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
suuntineen suuntinensa
|
|
Derived terms
Further reading
Anagrams