szwank
Polish
Etymology
Back-formation from szwankować.[1] First attested in the 16th century.[2]
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -aŋk
- Syllabification: szwank
Noun
szwank m inan
Declension
Declension of szwank
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szwank | szwanki |
| genitive | szwanku | szwanków |
| dative | szwankowi | szwankom |
| accusative | szwank | szwanki |
| instrumental | szwankiem | szwankami |
| locative | szwanku | szwankach |
| vocative | szwanku | szwanki |
Derived terms
adverbs
verbs
- szwankować impf
verbs
- doznać szwanku pf, doznawać szwanku impf
- narazić na szwank pf, narażać na szwank impf
References
- ^ Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021), “szwank”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “szwank”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- szwank in Polish dictionaries at PWN
- “SZWANK”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 02.03.2023
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “szwank”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861), “szwank”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “szwank”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 691
- Brückner, Aleksander (1927), “szwank”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna